من بویِ دارچین میدهم

کاش یه فرد نوازنده خبره و مهربان سر راه زندگیم قرار می‌گرفت و بهم می‌گفت بیا، می‌خوام از صفر تا صد کار با ساز و آلات موسیقی رو یادت بدم و شاگردم باش

چند روز پیش سفارش داده بودم برام از یزد کلوچه بفرستن. امروز تماس گرفتن که کلوچه‌هات اومده، رفتم فروشگاه کلوچه‌هامو تحویل بگیرم که چشمم افتاد به بادوم زمینی‌ها، از اونجایی که مامان بادوم زمینی دوست داره یه کمی‌براش بادوم زمینی گرفتم، آوردم از طعمش خوشش نیومد ، گفت این نوع از بادوم زمینی رو دوست ندارم، عذر خواهی کردم گفتم یه چند مدلی بودن ولی من حدس زدم که ازینا دوست داشته باشین، خلاصه که اونقدر از بادوم زمینی‌هایی که معتقد بود فروشنده عمدا بهم انداخته بد گفت که ناراحت شدم گفتم باشه ازین به بعد دیگه نمیگیرم :) کلی به خاطر این حرفم خندید و اومد بغلم کرد گفت به خاطر خودت میگم اینا تجاربی هست که حتما باید داشته باشی، دفعه‌های بعدی حواستو بیشتر جمع کن و خودت آجیل رو انتخاب کن !!
ساعت‌هاست دارم به حرفی که ناخودآگاه به مامان زدم فکر میکنم "دیگه نمیگیرم" بعد یاد تمام دیگه نمیگیرم‌هایی که چه به صورت زبانی یا در دل گفتم میفتم.
اینکه سال پیش برای کیمیا ذرت مکزیکی خریدیم و بعد گفت دل درد گرفتم و دیگه براش هیچی نمیگیریم. یا سال کنکورم که از ساعت 7 صبح تا 8:45 شب تو کتابخونه پلاس بودیم برای پریوش کتلت درست کردیم و گفت پیازشو زیاد ریخته بودین دوست نداشتم، ما هم دیگه براش چیزی ندادیم، و عکس این ماجرا هم هست؛ برای زهرا دو نوع لواشک درست کردم و دو روز بعد زنگ زد گفت مریم لواشکارو بردم خونه و کلی استقبال شد ازشون و منم هر سال واسه زهرا و مامانش لواشک‌هایی که خودم درست میکنم رو میفرستم :)) یا مثلا اینکه دوستم شادی دو سال از من بزرگتر بود و پزشکی میخوند، دو هفته یک بار میومد آموزشگاه مشاوره بده یه بار وسط گرمای مرداد براش آب طالبی بردم و گفت که خیلی بهم چسبید و منم هروقت بدونم شادی تایم مشاوره داره براش آب طالبی میگیرم :) یا یک ربع مونده به شروع امتحان وقتی ملیکا دید صبحونه نخوردم رفت برام شیرموز گرفت و بهش گفتم ممنون بهترین شیرموز عمرم رو خوردم و از اون روز به بعد یکی در میون ملیکا برام از کافه‌ی رو به روی دانشگاه شیر موز میگره. به همه‌ی اینا فکر میکنم و به این نتیجه میرسم که وقتی کسی براتون چیزی سند میکنه یا چیزی میاره نگید دوست نداشتین، نگید بد مزه بود، به جاش ازش تشکر کنین تا خوبی رو در حقتون متوقف نکنه و رفته رفته مقدار بیشتری از اون خوبی رو دریافت کنین. به همه‌ی اینا فکر میکنم و یاد خدا میفتم :)) تو دلم میگم ببین مریم خدا هم اینطوریه عاا، كسى كه در دل، يا به واسطه زبان يا در عمل از نعمت‌هاى خدا قدردانى مى كنه نشون میده كه لايق نعمته و خداوند حكيم نيز بر اساس حكمت عمل مي کنه، نه بدون دليل نعمتى رو از كسى مى گيره و نه بى دليل نعمتى رو به كسى میبخشه، بنابراين هنگامى كه انسان در برابر نعمت‌هاى او شكرگزارى مى كنه در واقع به زبانِ بی زبانی میگه خدایا من لايق نعمت بيشترم و حكمت پروردگار ايجاب مى كنه نه تنها آن نعمت رو بر او پايدار كنه بلكه افزون هم بکنه. ولى فرد ناسپاس با زبان حال بى لياقتى خود را عرضه مى داره و حكمت پروردگار ايجاب مى كنه كه نعمت رو از اون بگيره.

همیشه به آدمایی که برا شادی اطرافیانشون تلاش میکنن اعتقاد داشتم ..خلاصه امروز دوستم یه بسته فرستاده دم خونمون که شادم کنه، چون دیشب دیده صدام غمگینه و من هنووووز همونی ام که با این چیزای کوچیک خیلی شاد میشه (البته کوچیکم نیست این چیزا) 👀

وقتی یه کاری رو برای یه نفر انجام میدم و خوشحالش می‌کنم، تا همیشه وقتی بهش فکر میکنم حالم خوب میشه...
بعد نود و نُه درصد اونایی که خوشحال بودنشون خوشحالم میکنه. وقتی نوبت خودشون میرسه میفهمم که واقعا به هیچ جاشون نیستم.و براشون فراقی نداره که اذیت شدم یا نه، خب از این بابت ناراحت میشم. میگم ببین براش چقدر بی اهمیتی، خودت رو برای چی انقدر پاره میکنی پس؟

اسمش رو هر چي كه ميخواي بذاري بذار. شيطان، خدا، كائنات، چرخ گردون، چرخ فلك، دار مكافات، قانون طبيعت، از اين دست دادن و از اون دست پس گرفتن، هر چه كني به خود كني، هر چي بكاري همون رو برداشت ميكني يا هر اسم ديگه اي كه خودت ميخواي روش بذاري، ولي دست از سرت برنميداره، تا عمر داري بيخ ريشت ميمونه، و تك به تك همه ي حرف‌ها و رفتارها و ري اكشن‌هاي بدي كه نسبت به طرف مقابلت داشتي رو، حتي اون افكار پليدت رو كه هيچ وقت به زبون نيوردي رو با بي رحمي هر چه تمام تر ميكوبونه تو صورتت و مياره جلو چشمت، يه جوري كه بگي غلط کردم ولي ديگه غلط کردن هم فايده‌‌‌ای نداره، آره اینطوریاس گل، حساب كتاب اين دنيا مو لاي درزش نميره.

یادمه شش ساله که بودم با فاطی دوست شدم یار دبستانی من محسوب میشه، توی برهه‌‌‌ای صمیمی‌ترین دوستم بود، اگه اونموقع‌ها بهم میگفتن یه روز میرسه که بین تو و فاطی قراره کلی فاصله بیفته هیچوقت باور نمیکردم، ولی واقعیت اینه که چهار پنج سالی میشه که دیگه باهم صمیمی‌نیستیم و از هم دیگه هیچ خبری نداریم، نمیخوام زیاد وارد جزئیات بشم چون یاد گرفتم که هرکی رو هرطوری که هست بپذیرم، اگه نتونستم بپذیرمم ترجیح میدم ازشون دور باشم، فاطی از همونا بود که پنج سال پیش ایگنورش کردم و به طور کلی گذاشتمش کنار و ازش دور شدم :) امروز زنگ زده بود، یک سال بود که باهاش صحبت نکرده بودم، یه چندتا سوال درباره‌ی یه موسسه‌‌‌ای داشت، سعی کردم خوب راهنماییش کنم، یه کم باهم صحبت کردیم، از روابطم میپرسه، کاملا جدی بهش میگم " والا ما دیگه سنمون از رل بازی و لاس زدن گذشته، نکستمون باید بی‌نهایت واجد شرایط باشه و مرد زندگی باشه اصن" میگه "همه‌ش همینو می‌گیم ولی باز گیر یه لاشی یکی دو روزه‌ای می‌افتیم" برا این حرف‌هاش کلی میخندم و چند دیقه بعد قطع میکنم، و به این فکر میکنم حالِ پریشان امشبمو به جز فاطی هیچ دلقک دیگه‌‌‌ای نمیتونست خوب کنه